OBRÓBKA POWIERZCHNIOWA KONSTRUKCJI STALOWYCH

Termin konstrukcje stalowe należy rozumieć jako wszelkie wyroby i budowle wytworzone ze stali.

Obróbka powierzchniowa jest pojęciem generalnym, obejmującym procesy przygotowania powierzchni i nakładania  powłok ochronnych dla uzyskania następujących efektów:

• Zabezpieczenia przed procesami korodowania
• Wydłużenia ich żywotności i obniżenia kosztów eksploatacji
• Osiągnięcia zamierzonych efektów estetycznych i architektonicznych

Powyższe cele uzyskujemy poprzez nałożenie powłok ochronnych:

• Metalicznych – głównie cynkowych i aluminiowych
• Organicznych – powłokowych systemów malarskich

Dominującą pozycję zajmują powłokowe systemy malarskie ze względu na łatwość aplikacji i możliwość uzyskania niemal nieograniczonych efektów wizualnych.

Korozja stali

Korozja jest złożonym procesem elektro-chemicznym, prowadzącym do stopniowej degradacji, a przy braku zabiegów przeciwdziałających, do zniszczenia wyrobu stalowego, bądź pozbawienia go walorów użytkowych.
W skali kraju, korozja jest zjawiskiem bardzo kosztownym w rozumieniu ponoszenia nakładów finansowych na zapobieganie  i usuwanie jej skutków.

Obróbka powierzchniowa realizowana jest w dwóch podstawowych fazach:

• Przygotowanie powierzchni do malowania
• Aplikacja zaprojektowanego systemu powłokowego

Przygotowanie powierzchni do malowania

Przygotowanie powierzchni jest kluczem do wykonania dobrej jakości systemu ochronnego.

Od 1967 roku podstawowym procesem przygotowania powierzchni do malowania jest obróbka strumieniowo-ścierna, która zapewnia:

• Doczyszczenie powierzchni do technicznie i ekonomicznie uzasadnionego stopnia
• Uzyskanie wymaganej chropowatości powierzchni, zapewniającej dobrą przyczepność powłoki ochronnej

Inne sposoby przygotowania powierzchni stosuje się tylko wtedy, gdy względy techniczne i organizacyjne nie pozwalają na zastosowanie obróbki strumieniowej.

Obróbka strumieniowo-ścierna realizowana poprzez pneumatyczny narzut ścierniwa ostro – krawędziowego na czyszczoną powierzchnię jest jedyną metodą prawidłowego przygotowania powierzchni do malowania.

Rozpowszechnione w Polsce czyszczenie strumieniowe na oczyszczarkach przelotowych z mechanicznym narzutem ścierniwa nie może być uznane jako metoda przygotowanie powierzchni do malowania.

Czyszczenie śrutem staliwnym ostro-krawędziowym może być stosowane jedynie na powierzchniach ze stali węglowej („czarnej”).

Powierzchnie „białe” (stal nierdzewna, aluminium, powierzchnie cynkowe) mogą być obrabiane strumieniowo jedynie ścierniwami niemetalicznymi (korund, garnet, żużle poprodukcyjne, kule szklane)

Firma Pekotek Oy oferuje komorę Non-Waste do przemiennego użycia śrutu i korundu dla zakładów o mieszanej strukturze produkcji wyrobów ze stali węglowych i nierdzewnych.
Zmiana ścierniwa w obiegu roboczym trwa jedynie 20 – 30 minut.

W naszej ofercie posiadamy całą gamę rozwiązań technicznych komory NON-WASTE.

 Malowanie

Dobrej jakości malowanie ma zapewnić:

• Dobrą i długotrwałą ochronę przed korozją
• Estetykę wykończenia powierzchni

Powyższe efekty uzyskamy jeśli:

• System powłokowy spełni wymagania eksploatacji w warunkach korozyjnych otoczenia
• Powierzchnia zostanie prawidłowo przygotowana
• Nałożenie powłok wykonane będzie starannie, zgodnie z wymaganiami
• Umiejętności malarza zapewnią:
  • Prawidłowe przygotowanie farb i dobrej jakości aplikację

Warunki w których prowadzone jest malowanie powinny spełniać wymagania fizyko-chemiczne farb i nie utrudniać prawidłowego prowadzenia natrysku.

Dobrze zaprojektowana i funkcjonująca malarnia ma zapewnić możliwość wykonania dobrej jakości powłok ochronno-dekoracyjnych

Malarnie przemysłowe występują w dwóch podstawowych wersjach, jako:

• Zamknięte kabiny malarskie
• Wielko – powierzchniowe hale malarskie

Przemysłowe linie malarskie dla monoproduktów (produkcja samochodów, wyrobów AGD) nie są przedmiotem naszego zainteresowania.

Obiekty te mają zazwyczaj kontrolowaną temperaturę, cyrkulację powietrza wentylacji, a przy stosowaniu farb wodorozcieńczalnych, także wilgotność powietrza.

Zakład produkcyjny wyposażony w profesjonalną malarnię musi zwracać baczną uwagę na koszty malowania, które stanowią znaczącą pozycję w całkowitych kosztach wytwarzania.

Na koszty malowania składają się:

• Koszty utrzymania i eksploatacji malarni, w tym:
  • Koszty ogrzewania i wentylacji
  • Koszty eksploatacyjne (wymiana filtrów, przeglądy, oświetlenie)
  • Koszty aplikacji:
    • Koszt farb i materiałów pomocniczych
    • Zużycie sprzętu i wyposażenia
    • Koszty błędów malarzy
      • Nadmierne zużycie farb
      • Koszty usuwania wad i wykonania poprawek
      • Wydłużenie procesu malowania w czasie
      • Koszty ewentualnych reklamacji

Uogólniając problematykę, można stwierdzić, że każdy wytwórca wykonujący malowanie ochronno-dekoracyjne powinien dążyć do posiadania:

• Malarni zapewniającej niskie koszty eksploatacji oraz zespół malarzy o wysokich kwalifikacjach

W odniesieniu do malarni posiadamy propozycje rozwiązań technicznych firmy Pekotek Oy, optymalizujących koszty eksploatacji poprzez:

• Pracę przy ciągłej kontroli stężenia par rozpuszczalników, minimalizującej koszty wentylacji
• Ciągły odzysk ciepła z wyrzucanego powietrza wentylacji, pozwalający na obniżkę kosztów energii cieplnej o 70% w stosunku do rozwiązań tradycyjnych

Problemem trudnym do rozwiązania w większości malarni przemysłowych w Polsce jest jakość pracy malarzy i trudności w pozyskaniu ich na rynku pracy.

„Malarz przemysłowy” –  nie istniał i nie istnieje nadal zorganizowany system szkolenia dla tego zawodu.

W tej kwestii, wraz z Polskim Stowarzyszeniem Korozyjnym posiadamy ofertę prowadzenia szkoleń  podnoszących kwalifikacje malarzy pracujących oraz dla adeptów przygotowujących się do tego zawodu.

Szkolenia prowadzone są w warunkach zakładu macierzystego.